CONRADUS CELTIS: ODES



Ode 3,8

Exsecrat
Germanum inventorem
Bombardae,
cuius pila paene traiectus fuisset.

Primus per auras saxa volantia
Ardente torquens concita pulvere
     Quique igne sternaci sonoro
       Aera commovefecit ictu,
Is regis olim ficta tonitrua
Et vera struxit cum Iove fulmina,
     Dum mille momento per unam
       Corpora comminuit ruinam.
Uno tumulto fortia moenia
Molitur urbes celsa culmina
     Cum turribus casura, tristes
       Machina dum iaculatur orbes.
Nostro sub axe indignus erat mori
Germana nullis nomina saeculis
     Laturus, indignus scelestam
       Carminibus meruisse vitam,
Riphaea dignus frigora perpeti
Et saxa semper ferre natantia
     Symplegadum vel distrahendus
       Caucasiis scopulis sub Arcto
Aut Sisypheum impellere montibus
Saxum relabens impetuosius
     Aut Siculis urenda flammis
       Corpora contumulare in aevum.
Traiectus essem quam prope plumbea
Pila, furentum nuper ut agmina
     Suevorum inarmatus viderem
       Vindelicis recubare campis,
Fatalis olim qui fuerat locus
Varo perempto cum legionibus
     Hunisque torvis, quos cruento
       Karolus edomuit triumpho.
Quam laeta prisco tempore saecula
Ignara belli, cum neque vulnera
     Norant viri nec saevus ensis
       Pendiderat lateri minaci!
Tunc nulla stabant moenia machinis
Oppleta nec tormenta furentibus
     Funesta longis explicabant
       Cornibus ignivomum foramen,
Felix sed agris turba novalibus
Errabat aptans vimina vitibus,
     Muris nec ullis implicati
       Pervigiles timuere noctes.
Sed praeda postquam mentibus impiis
Incessit, arces mox sibi condidit
     Et montium praerupta scandens
       Insidias struit et rapinas.
Hinc nostra cernens saecula Iuppiter,
Quod tela tractent iam sua caelica,
     Nostram deus vitam perosus
       Proelia continuata versat
Et bella saevis Martia regibus
Inspirat, orbem qui rabidum movent,
     Nullamque servant inde sanctam
       Saecula deteriora pacem.


Ode 3,9

Laudat
Germanum inventorem
artis impressoriae.

Quid tantis strepidat Graecia laudibus
Invenisse suis ingeniis canens,
Qua natura potens lege coerceat
     Caeli fulgida sidera?
Non est inferior, credite, Daedalo
Aut, qui Cecropias protulerat notas,
Ex Monguntiacis civibus editus,
     Nostri gloria nominis,
Qui sculpsit solidos aere characteres
Et versis docuit scribere litteris,
Quo nasci utilius non potuerat magis
     Cunctis, credite, saeculis.
Iam tandem Italici non poterunt viri
Germanos stolida carpere inertia,
Cum nostris videant crescere ab artibus
     Romanis saecula litteris.
Quae tand(em) Aemilio gratia Maximo
Solvenda (e)st, genitus qui patre Caesare,
Sub quorum imperio creverat inclito
     Nostris ingenium viris.



Neo-Latin The Latin Library The Classics Homepage